Oğlum öğretmeninden ilk azarını gözümün önünde yedi..İçim acıdı ama hiç bir şey yapamadım.....
Gelişim geriliği ile baş edebilmek için özel eğitim, duyu bütünleme ve fizik tedavi çalışmalarımız tam gaz devam ediyor. Gelişebilmesi için ondan istenilenleri yapması şart. Bu yüzden ne gerekiyorsa yapılmalı kabul ediyorum.. İtiraz da etmiyorum.. Otorite gerekli biliyorum..
Yine de bilmem üzülmemi engellemez sanırım..
Son derste, fizik tedavi seansında, öğretmeni nerede ise bütün ders boyunca oğluma bağırdı.. Ben dere giremiyorum; bekleme salonunda tabletten kamera ile odayı seyrediyorum. Fizik tedavi devam ederken özel eğitim öğretmenimiz de bekleme salonunda idi bir süre. Tuğba hanım o kadar bağırıyordu ki; Funda hanım bir ara sordu yapıyor mu bari istenileni diye, hayır azar işitiyor sadece dedim; bir yorum yapmadı..
Seans sonunda o seansın bir değerlendirmesini söylüyorlar her zaman. bugün şunu yaptık, bunu yapamadık, şu alanda çok iyiydi ama bunu yapmak istemedi gibi. Yine ders bitiminde değerlendirme sırasında çok azar işitti bugün oğlum gördüm dedim. Tuğba hanım " çok başına buyruk oldu, benim dediğim olacak" inadını kırmak için otoriteyi belli etmek gerekli. Siz de böyle yapmalısınız dedi...
Belki de ki muhtemelen haklı, ama ben oğluma bu kadar bağırmaz azarlamazken elin kızının gelip oğluma bağırması kızması canımı gerçekten çok yaktı..
Fatih sultan Mehmet ile ilgili anlatılan bir kıssa yanlış hatırlamıyorsam. Ben şehzadeyim bana kızamazsın bir şey diyemezsin diyerek öğretmenine kafa tutuyor, hocası padişaha söylediği zaman koca padişah oğlunun eğitimi için hocadan oğlunun gözü önünde azar işitiyor.. Şehzade otoriteyi tanısın, benim dediğim olacak demesin, eğilsin bükülsün öğrensin diye..
Bu kıssayı bilirken hisse çıkarıp kimseye bir şey demedim tabii ki .. ama aklımdan geçenlere de engel olamadım . "siz kim oluyorsunuz ki benim oğlumu azarlıyorsunuz. o daha minnnacık,minicik,19 aylık bebeğime ben kıyamazken siz nasıl kıyabilirsiniz..." vs vs vs....
Neyse işte..İçimi döktüm rahatladm... Desem de rahatlamadım.. Umarım bütün bunlara değer ve oğlum canım yavrum toparlar kendisini; yakalar yaşıtlarını..
İnsanın canı acıyor değilmi ?
YanıtlaSilHer işte bir hayır vardır şer sandıklarımızda bile. Sabır sabır...
evet her işte varmış hayır. azarlayan öğretmenin kendisinin de içi rahat etmeiş pek çok kere açıklam ayaptı :) ve gerçekten oğlum artık onun sözünü ikiletmiyor azar işitmesin de gerek kalmıyor :)) çok teşekkürler *
Sil