Sizin şehriniz mimi :) ~ şehitlik gezisi

Cafe tigris in başlattığı bu mim dizisine, sevgili zehra ertuğrul/ kurabiyecimiss in beni mimlemesi ile katılıyorum. Oğlumun adı ertuğrul olduğu için kendisine ayrı bir sempatim olduğunu eklemeden edemeyeceğim : )))))

Yazı çok gecikti ama elimde olmayan sebepler yüzünden... Hem sizin için size özel bol fotoğraf belki affimi sağlar: )))

Efenim ben istanbul da ikamet halindeyim ama baba memleketim çanakkale 'den bahsetsem olur mu :) Zira oturduğum yada çalıştığım semtin ikisi de, insanları da semt de anlatmaya değmez...

Çanakkale anlatılmaz yaşanır... Tarihi, doğası, manevi hisleri..

Daha çok emekli kenti ya da öğrenci şehri kıvamında: ) Rahat sorunsuz, şirin bir şehir..

Nasip, dün günü birlik bir şehitlik gezisi çıktı plansız, bu sayede taze gezilmis bir yazı olacak :)

Çanakkale merkeze gelirseniz, truva atının kopyası karşılar sizi kordon boyunda.. Hani şu yakışıklı artistlerin toplandığı truva filmi var ya, orada kullanılan at kendisi, bilginize :) (malesef hızlı geçtik faribota yetişmek için, foto çekme fırsatım olmadı, google amca sağolsun: ) )

Çanakkale ye gelip peynir helvası~ höşmerim yemeden gitmeyin anacım benden söylemesi..

Çanakkale peynir helvası irmik, peynir, koyun sütü yumurta ile yapılıyor. Tekirdağ peynir helvası gibi tuzlu değil, penyir veya yumurta içinde kensisini belli etmiyor. Muhteşem homojen bir dağılım, özlediğim bir lezzet..

Hem sade diye geçen çeşidi var, ocakta pişen ; hem fırınlanmışı var.. İkisini de afiyetle yerim :))) Bir oturuşta 1kg rahat biter o kadar severim :)) Israrla tavsiye ederim..

Bu fotodaki fırınlanmış peynir helvası..dondurma ile servis edilebilir veya direk buradan tırtıklanabilir :)

Şehitlik, abide anıt , savaş ve şehitlerle ilgili şayler çoğunlukla Gelibolu yarım ada sınırları içinde..

Gelibolu ya Lapseki üzerinden geçip gezerek gidebilir veya il merkezinde feribot var, Eceabat ve Kilitbahir e, birisini tercih edebilirsiniz..

Biz Kilitbahir e gitmeyi tercih ettik, direk savaşın kalbine..

Adım başı şehitlik ve anıt var.. Çünkü aslında bastığınız her toprakta kan, kemik, gözyaşı var...

Abide, limana 20~25 km kadar uzakta.. Yol boyu uğramak isteyeceğiniz o kadar çok yer olacak ki, siz bizim gibi yapmayın, eni konu zaman ayırın tarih turu yapın...

Abide ve etrafı yeniden düzenlenmiş ( tabi ben teee 10 sene önce gitmiştim, belki daha da önce) ..

Kabristan görünümlü bir şehitlik yapılmış.. Bence iyi de olmuş.. Bundan bir önceki hali çok kötü olmuştu, yerde üstlerine basılacak gibi..

Alfabetik sıra ile il il sıralanmış şehitlerimiz... Bir mezara yaklaşık 5 ~10 isim yazılmış..

Hiç kimse yoktu ve 18 mart tören hazırlıkları vardı, ondan mi yoksa cidden o manevi hava azalmış mi bilmem, ama yıllar önce gittiğim zaman daha etkileyici gelmişti..

Oraya gidip duygulanmamak yine de  elimde değildi.. Umarım bu milli manevi duyguları oğluma aktarabilirim..

Çanakkale savaşlarında tek bir er bile sağ çıkmayan bir alay var, 57.alay.. Hatta şimdi ordumuzun 57.alayı yok..

57. Alay şehitliğine gidemedik malesef...vakit yetmedi..

Çanakkale savaşları tanıtım merkezi yapmışlar.. Önünde ilk savaş uçaklarımızın bir örneği var.. Gerçeği mi kopyası mi bilemiyorum çünkü müze kapalıyken gittik, yetişmek mümkün olmadı açıkken..

Sözü artık fotoğraflara bırakıyorum..

Allah bize ikinci bir çanakkale savaşı yaşatmasın inşallah..

Nusrat'ın batırdığı ingiliz gemilerinden..maket tabi..

İşte böyle..

Bastığınız yerleri toprak diyerek geçmeyin.. Yurdumun her bir karış toprağı kıymetli..

Sevgiyle...